Reacties cursisten 2020
Reactie basis cursus oktober 2020
Wat een fantastische plek is Pebru om een basiscursus digitale fotografie te volgen. In Pebru voel je je meteen thuis. Van 03-10-2020 tot 10-10-2020 was ik daar. Net voor de lock-down.
Deze kleinschale camping in de Correze wordt gerund door Barbara en Patrick Mollema.
Barbara heeft de regie strak in handen, zonder dat het opvalt. Het ontbreekt je aan niets, tot aan maaltijden die bezorgd worden. Wat een gastvrouw
Patrick heeft een goed opgebouwd fotografieprogramma, waarin ook opgenomen is het fotograferen op de mooiste plekken in de omgeving van Pebru. Wat een vakman.
EN: Wat heb ik veel geleerd.
In de reviews staat dat uitgebreid beschreven maar ik vat het samen als:
Rust, regelmaat en ritme ( de trappen van Patrick) in het fotograferen.
Daarnaast goed kijken en less is more!
Samen met medecursisten hebben we gewerkt aan het maken van trappetjes en geluisterd naar de eerlijke opmerkingen van Patrick bij de foto’s. Soms zat je er helemaal naast, maar als je het goed gedaan had hoorde je het ook!!
Ik ging naar huis met 35 topfoto’s en het idee:
In Pebru kom ik zeker terug. Niet alleen voor het fotograferen ( staat natuurlijk wel voorop) maar ook voor de Franse sfeer en de unieke locatie met als kloppend hart Patrick en Babs Mollema.
Marjory Wilhelmus, Amsterdam
Wat een fantastische plek is Pebru om een basiscursus digitale fotografie te volgen. In Pebru voel je je meteen thuis. Van 03-10-2020 tot 10-10-2020 was ik daar. Net voor de lock-down.
Deze kleinschale camping in de Correze wordt gerund door Barbara en Patrick Mollema.
Barbara heeft de regie strak in handen, zonder dat het opvalt. Het ontbreekt je aan niets, tot aan maaltijden die bezorgd worden. Wat een gastvrouw
Patrick heeft een goed opgebouwd fotografieprogramma, waarin ook opgenomen is het fotograferen op de mooiste plekken in de omgeving van Pebru. Wat een vakman.
EN: Wat heb ik veel geleerd.
In de reviews staat dat uitgebreid beschreven maar ik vat het samen als:
Rust, regelmaat en ritme ( de trappen van Patrick) in het fotograferen.
Daarnaast goed kijken en less is more!
Samen met medecursisten hebben we gewerkt aan het maken van trappetjes en geluisterd naar de eerlijke opmerkingen van Patrick bij de foto’s. Soms zat je er helemaal naast, maar als je het goed gedaan had hoorde je het ook!!
Ik ging naar huis met 35 topfoto’s en het idee:
In Pebru kom ik zeker terug. Niet alleen voor het fotograferen ( staat natuurlijk wel voorop) maar ook voor de Franse sfeer en de unieke locatie met als kloppend hart Patrick en Babs Mollema.
Marjory Wilhelmus, Amsterdam
Reactie Fuji cursus oktober 2020
Middenin de coronatijd een week fotocursus in Frankrijk. Wat ben ik blij dat ik dat heb gedaan. Alleen maar bezig zijn met fotografie, met mensen die dat ook leuk vinden, in een prachtige omgeving en met een docent die echt wat te melden heeft. Voor mij was het de tweede keer om te gast te zijn bij Babs en Patrick Mollema. Na de basiscursus vorig jaar deed ik nu de FUJI-cursus, de vervolgcursus die specifiek is gericht op mensen die met dit merk fotograferen. Geen knoppencursus die je de hele menustructuur van de camera leert doorgronden, ‘daar heb je de handleiding voor’ volgens Patrick. Maar wel een focus op precies belichten, gebruik van kleur, licht en donker, en toewerken naar het beeld dat je voor ogen hebt.
Het is ook echt een cursus, niet een soort fotoreis waarvan een belangrijk doel is met mooie foto’s thuiskomen. Dat laatste lukt uiteindelijk toch wel, maar het is vooral theorie, techniek en veel praktisch oefenen met uitdagende opdrachten op vaak mooie en bijzondere locaties. Een enorm pluspunt van deze cursus was de grote aandacht die we hebben besteed aan flitsen. Ik deed dat voorheen uitsluitend als het niet anders kon omdat ik meer houd van natuurlijk licht, maar eerlijk gezegd ook omdat ik goed flitsen te moeilijk vond. Laat dit nou Patrick’s specialiteit zijn. Hij heeft me nu de basis geleerd van hoe ik met flitsen het licht kan beheersen en in allerlei omstandigheden mooie beelden kan maken die met natuurljk licht niet mogelijk zijn. Dat te leren door het zelf te doen was inspirerend en maakt dat ik zeker verder zal gaan in het werken met flitslicht. Ontzettend fijn ook dat we voor zover nodig flitsapparatuur van Patrick konden lenen.
Belangrijk om te weten is dat de cursus is gericht op fotograferen in JPG, niet in RAW. Patrick is strikt in zijn overtuiging niet in RAW ‘data te verzamelen’, maar in de camera de foto te maken die je wilt hebben (in JPG) en dus niet thuis op de computer na te bewerken. Daar zal niet iedereen het mee eens zijn en dat hoeft volgens mij ook niet om bij hem op cursus te gaan. Mijn ervaring is namelijk dat je ontzettend veel van hem kunt leren, dat je er echt beter van gaat fotograferen en dat je zelfs veel plezier krijgt in langzamer werken en rustig je instellingen maken. Patrick toont zich een deskundige en ervaren docent, met een eigen visie en een goed opgebouwd lesprogramma, waarbinnen hij ook kan aanpassen afhankelijk van de behoeften van de groep en individuele deelnemers.
Voor mij betekent het dat ik over een tijdje zeker graag terugkom voor de flitscursus. Daarbij speelt ook mee dat het ontzettend fijn is om in Pébru te verblijven. Babs is de beste gastvrouw die we ons konden wensen, met dagelijks de heerlijke lunches en de taartjes en slingers voor mijn verjaardag. Covid-19 was geen enkele belemmering om probleemloos België en Frankrijk door te rijden, de landelijke omgeving in de Corrèze is super veilig en tijdens de cursus bleek het volledig mogelijk voldoende afstand te bewaren. Ik kijk dus terug op een gezellige, leerzame en inspirerende week die me weer verder helpt in de fotografiehobby en hoop weer voor een vervolg terug te kunnen komen.
Hartelijk dank Babs en Patrick!
Edwin
Middenin de coronatijd een week fotocursus in Frankrijk. Wat ben ik blij dat ik dat heb gedaan. Alleen maar bezig zijn met fotografie, met mensen die dat ook leuk vinden, in een prachtige omgeving en met een docent die echt wat te melden heeft. Voor mij was het de tweede keer om te gast te zijn bij Babs en Patrick Mollema. Na de basiscursus vorig jaar deed ik nu de FUJI-cursus, de vervolgcursus die specifiek is gericht op mensen die met dit merk fotograferen. Geen knoppencursus die je de hele menustructuur van de camera leert doorgronden, ‘daar heb je de handleiding voor’ volgens Patrick. Maar wel een focus op precies belichten, gebruik van kleur, licht en donker, en toewerken naar het beeld dat je voor ogen hebt.
Het is ook echt een cursus, niet een soort fotoreis waarvan een belangrijk doel is met mooie foto’s thuiskomen. Dat laatste lukt uiteindelijk toch wel, maar het is vooral theorie, techniek en veel praktisch oefenen met uitdagende opdrachten op vaak mooie en bijzondere locaties. Een enorm pluspunt van deze cursus was de grote aandacht die we hebben besteed aan flitsen. Ik deed dat voorheen uitsluitend als het niet anders kon omdat ik meer houd van natuurlijk licht, maar eerlijk gezegd ook omdat ik goed flitsen te moeilijk vond. Laat dit nou Patrick’s specialiteit zijn. Hij heeft me nu de basis geleerd van hoe ik met flitsen het licht kan beheersen en in allerlei omstandigheden mooie beelden kan maken die met natuurljk licht niet mogelijk zijn. Dat te leren door het zelf te doen was inspirerend en maakt dat ik zeker verder zal gaan in het werken met flitslicht. Ontzettend fijn ook dat we voor zover nodig flitsapparatuur van Patrick konden lenen.
Belangrijk om te weten is dat de cursus is gericht op fotograferen in JPG, niet in RAW. Patrick is strikt in zijn overtuiging niet in RAW ‘data te verzamelen’, maar in de camera de foto te maken die je wilt hebben (in JPG) en dus niet thuis op de computer na te bewerken. Daar zal niet iedereen het mee eens zijn en dat hoeft volgens mij ook niet om bij hem op cursus te gaan. Mijn ervaring is namelijk dat je ontzettend veel van hem kunt leren, dat je er echt beter van gaat fotograferen en dat je zelfs veel plezier krijgt in langzamer werken en rustig je instellingen maken. Patrick toont zich een deskundige en ervaren docent, met een eigen visie en een goed opgebouwd lesprogramma, waarbinnen hij ook kan aanpassen afhankelijk van de behoeften van de groep en individuele deelnemers.
Voor mij betekent het dat ik over een tijdje zeker graag terugkom voor de flitscursus. Daarbij speelt ook mee dat het ontzettend fijn is om in Pébru te verblijven. Babs is de beste gastvrouw die we ons konden wensen, met dagelijks de heerlijke lunches en de taartjes en slingers voor mijn verjaardag. Covid-19 was geen enkele belemmering om probleemloos België en Frankrijk door te rijden, de landelijke omgeving in de Corrèze is super veilig en tijdens de cursus bleek het volledig mogelijk voldoende afstand te bewaren. Ik kijk dus terug op een gezellige, leerzame en inspirerende week die me weer verder helpt in de fotografiehobby en hoop weer voor een vervolg terug te kunnen komen.
Hartelijk dank Babs en Patrick!
Edwin
Reactie basis cursus september 2020
Na een keer te zijn uitgesteld net na de corona-uitbraak was het dan toch zover om de basiscursus fotografie te volgen bij Patrick.
Ik had er veel over gehoord en gelezen en ik was alleen maar nieuwsgieriger geworden hoe het mij zou bevallen.
Het was in één woord fantastisch.
Voor mij was het een gamechanger. Natuurlijk wil je beter leren fotograferen als je een fotografiecursus gaat volgen.
Maar de keuze voor Patrick was vooral ingegeven door zijn bijna Cruyffiaanse filosofie: ‘een mooie foto maak je met je camera en niet met je computer’.
Praktischer verwoord: ik wil goed kunnen fotograferen en niet goed kunnen fotoshoppen. Als dat laatste je passie is, prima, maar kom dan niet naar Pébru.
Die discussie over jpeg en/of RAW is voor mij irrelevant. Ik wil simpelweg goed kunnen fotograferen. En dat doe je met je camera!
Het klinkt simpel, maar in de praktijk was ik toch vooral bezig mijn foto’s na te bewerken om ze mooier te maken.
Na een week met Patrick weet ik het wel. Ik schiet vanaf nu alleen in jpeg.
Niet uit purisme, maar om scherp te blijven en prachtige foto’s met je camera te maken. Is ie niet goed, dan gooi je hem weg en probeer je het opnieuw.
En dat is wat je leert bij Patrick.
Ik had hiervoor opfriscursussen gedaan omdat ik een tijd niet meer had gefotografeerd. Maar ze haalden in de verste verte niet het niveau van Patrick’s basiscursus.
Bij hem leer je op treffend, simpele wijze systematisch goed fotograferen. De trappetjes van Patrick. Wat deze inhouden ga ik niet uitleggen, je moet het ondergaan.
Laat je onderdompelen in zijn passie voor fotografie.
Hij is eerlijk, recht voor zijn raap, maar beide kanten op. Dus niet alleen wat je fout doet, maar ook wat je goed doet. Die balans is een voorwaarde wil je echt leren en gemotiveerd blijven.
Patrick weet die balans uitstekend te hanteren.
Ik had het geluk dat er drie gezellige medecursisten waren zodat de week nog leuker was. De limiet van vier cursisten gaf de gelegenheid uitgebreid stil te staan bij de foto’s van iedereen en de feedback te bespreken.
Dit maakt de cursus ook sterk, want door de fouten en de toppers te bespreken kom je verder.
Gedurende de week werden wij enorm in de watten gelegd door Babs, zijn vrouw. Een warme, bijzonder gastvrije, duizendpoot die alles regelt en waanzinnig goed kan koken.
Ik zou me niet verbazen als ‘de lunches van Babs’ inmiddels een begrip zijn in de wijde omgeving.
En als we vragen naar het recept, dan blijkt ze gewoon uit de losse pols te koken. Een multi-talent dus. Mocht het financieel tegen zitten, dan moeten ze kookboeken uitbrengen. Succes verzekerd.
Tja, wat kan ik er meer aan toe voegen? Patrick’s pure plezier voor fotografie werkt aanstekelijk. Mocht je nog twijfelen of je echt wilt leren fotograferen, na zo’n week weet je dat zeker en wil je meer.
Ik weet nu al dat ik een vervolgcursus ga volgen. Maar eerst naar buiten. Ik kan niet wachten te oefenen met alles wat ik geleerd heb!
Bram Bregman
Na een keer te zijn uitgesteld net na de corona-uitbraak was het dan toch zover om de basiscursus fotografie te volgen bij Patrick.
Ik had er veel over gehoord en gelezen en ik was alleen maar nieuwsgieriger geworden hoe het mij zou bevallen.
Het was in één woord fantastisch.
Voor mij was het een gamechanger. Natuurlijk wil je beter leren fotograferen als je een fotografiecursus gaat volgen.
Maar de keuze voor Patrick was vooral ingegeven door zijn bijna Cruyffiaanse filosofie: ‘een mooie foto maak je met je camera en niet met je computer’.
Praktischer verwoord: ik wil goed kunnen fotograferen en niet goed kunnen fotoshoppen. Als dat laatste je passie is, prima, maar kom dan niet naar Pébru.
Die discussie over jpeg en/of RAW is voor mij irrelevant. Ik wil simpelweg goed kunnen fotograferen. En dat doe je met je camera!
Het klinkt simpel, maar in de praktijk was ik toch vooral bezig mijn foto’s na te bewerken om ze mooier te maken.
Na een week met Patrick weet ik het wel. Ik schiet vanaf nu alleen in jpeg.
Niet uit purisme, maar om scherp te blijven en prachtige foto’s met je camera te maken. Is ie niet goed, dan gooi je hem weg en probeer je het opnieuw.
En dat is wat je leert bij Patrick.
Ik had hiervoor opfriscursussen gedaan omdat ik een tijd niet meer had gefotografeerd. Maar ze haalden in de verste verte niet het niveau van Patrick’s basiscursus.
Bij hem leer je op treffend, simpele wijze systematisch goed fotograferen. De trappetjes van Patrick. Wat deze inhouden ga ik niet uitleggen, je moet het ondergaan.
Laat je onderdompelen in zijn passie voor fotografie.
Hij is eerlijk, recht voor zijn raap, maar beide kanten op. Dus niet alleen wat je fout doet, maar ook wat je goed doet. Die balans is een voorwaarde wil je echt leren en gemotiveerd blijven.
Patrick weet die balans uitstekend te hanteren.
Ik had het geluk dat er drie gezellige medecursisten waren zodat de week nog leuker was. De limiet van vier cursisten gaf de gelegenheid uitgebreid stil te staan bij de foto’s van iedereen en de feedback te bespreken.
Dit maakt de cursus ook sterk, want door de fouten en de toppers te bespreken kom je verder.
Gedurende de week werden wij enorm in de watten gelegd door Babs, zijn vrouw. Een warme, bijzonder gastvrije, duizendpoot die alles regelt en waanzinnig goed kan koken.
Ik zou me niet verbazen als ‘de lunches van Babs’ inmiddels een begrip zijn in de wijde omgeving.
En als we vragen naar het recept, dan blijkt ze gewoon uit de losse pols te koken. Een multi-talent dus. Mocht het financieel tegen zitten, dan moeten ze kookboeken uitbrengen. Succes verzekerd.
Tja, wat kan ik er meer aan toe voegen? Patrick’s pure plezier voor fotografie werkt aanstekelijk. Mocht je nog twijfelen of je echt wilt leren fotograferen, na zo’n week weet je dat zeker en wil je meer.
Ik weet nu al dat ik een vervolgcursus ga volgen. Maar eerst naar buiten. Ik kan niet wachten te oefenen met alles wat ik geleerd heb!
Bram Bregman
Reactie basis cursus september 2020
Terugblik op mijn weekje bij jullie
Eigenlijk was ik ingeschreven voor de basiscursus van eind maart 2020, maar ja, duidelijk werd dat dat ‘m niet ging worden.
Lange tijd heb ik getwijfeld of ik naar Pébru moest gaan. Immers, ik was in mijn werk bezig met Coronamaatregelen en vond dat ik t voor mezelf en mijn organisatie niet kon maken om naar risicogebied te gaan.
Maar in de zomer keerde het tij toch wel. Ik vond wat goede Franse bronnen en zag dat Corrèze rustig gebied was. En dat is t eigenlijk nog steeds, ook nu in het najaar.
Maar goed, uiteindelijk ging ik dan toch, in september. Soms realiseer je je pas achteraf hoe fijn je het hebt gehad.
Ik had dat al meteen in mijn weekje in Pebru. Het was er fijn en wat leerde ik er veel. Ik hoef geen geklets en over-enthousiasme, ik wil leren en hou van duidelijkheid en structuur en reken maar dat Patrick dat biedt.
Zijn programma is strak opgezet, bouwt op, heeft duidelijke markeringen en geeft een fijne mix van uitleg, fotograferen, bespreken van de fotos, bespreken van de bediening van je camera, verbeteren, weer fotograferen, weer bespreken en door naar het volgende. En lachen hoort erbij, ook dat.
Woensdag is de portretdag. Ik heb daar lang naar uitgekeken. Ik had ook duidelijke beelden bij de foto’s die ik graag zou leren maken. Mission accomplished! Ik heb ze gemaakt.
Zo zal ieder zijn voorkeuren wel hebben en we hebben het allemaal gedaan: details, grote scenes, landschap, portret, sterrenhemel (in Pébru is het nog echt donker), heuvellandschap in zonsopgang, stadje bij avond.
En het heeft allemaal een passende plek in Patrick’s programma en het is allemaal fijn om te doen.
En nu, als ik dan s’avonds nog eens door mijn foto’s scroll, komen ook deze fotos weer voorbij en soms denk ik dan zoiets als ‘heb ík die gemaakt. Ja ik! Wat goed man!’ Ik heb foto’s gemaakt die ik anders nooit gemaakt zou hebben.
Foto’s van een steen en een stokje in een beekje bijvoorbeeld. En nu zie ik die fotos dan weer en wil er niet emotioneel over doen maar wat vind ik ze mooi!
En ja, je bent voor het plezier wel een beetje afhankelijk van het groepje waar je in terecht komt.
Ik trof het, wat dat aangaat. We hebben een week lang van smorgens ontbijt tot savonds aan de wijn met elkaar opgetrokken.
Tenslotte: wat een lieve mensen, de familie Mollema, Patrick, Babs en de meisjes. Wat een gastvrijheid en ook......wat een lekker eten! Dank je wel Babs. Het was erg goed om bij jullie te zijn.
Hans
Terugblik op mijn weekje bij jullie
Eigenlijk was ik ingeschreven voor de basiscursus van eind maart 2020, maar ja, duidelijk werd dat dat ‘m niet ging worden.
Lange tijd heb ik getwijfeld of ik naar Pébru moest gaan. Immers, ik was in mijn werk bezig met Coronamaatregelen en vond dat ik t voor mezelf en mijn organisatie niet kon maken om naar risicogebied te gaan.
Maar in de zomer keerde het tij toch wel. Ik vond wat goede Franse bronnen en zag dat Corrèze rustig gebied was. En dat is t eigenlijk nog steeds, ook nu in het najaar.
Maar goed, uiteindelijk ging ik dan toch, in september. Soms realiseer je je pas achteraf hoe fijn je het hebt gehad.
Ik had dat al meteen in mijn weekje in Pebru. Het was er fijn en wat leerde ik er veel. Ik hoef geen geklets en over-enthousiasme, ik wil leren en hou van duidelijkheid en structuur en reken maar dat Patrick dat biedt.
Zijn programma is strak opgezet, bouwt op, heeft duidelijke markeringen en geeft een fijne mix van uitleg, fotograferen, bespreken van de fotos, bespreken van de bediening van je camera, verbeteren, weer fotograferen, weer bespreken en door naar het volgende. En lachen hoort erbij, ook dat.
Woensdag is de portretdag. Ik heb daar lang naar uitgekeken. Ik had ook duidelijke beelden bij de foto’s die ik graag zou leren maken. Mission accomplished! Ik heb ze gemaakt.
Zo zal ieder zijn voorkeuren wel hebben en we hebben het allemaal gedaan: details, grote scenes, landschap, portret, sterrenhemel (in Pébru is het nog echt donker), heuvellandschap in zonsopgang, stadje bij avond.
En het heeft allemaal een passende plek in Patrick’s programma en het is allemaal fijn om te doen.
En nu, als ik dan s’avonds nog eens door mijn foto’s scroll, komen ook deze fotos weer voorbij en soms denk ik dan zoiets als ‘heb ík die gemaakt. Ja ik! Wat goed man!’ Ik heb foto’s gemaakt die ik anders nooit gemaakt zou hebben.
Foto’s van een steen en een stokje in een beekje bijvoorbeeld. En nu zie ik die fotos dan weer en wil er niet emotioneel over doen maar wat vind ik ze mooi!
En ja, je bent voor het plezier wel een beetje afhankelijk van het groepje waar je in terecht komt.
Ik trof het, wat dat aangaat. We hebben een week lang van smorgens ontbijt tot savonds aan de wijn met elkaar opgetrokken.
Tenslotte: wat een lieve mensen, de familie Mollema, Patrick, Babs en de meisjes. Wat een gastvrijheid en ook......wat een lekker eten! Dank je wel Babs. Het was erg goed om bij jullie te zijn.
Hans
Reactie basis cursus september 2020
Het was in mei 2017 dat ik voor het eerst mijn oog had laten vallen op de Digitale Fotografie Vakantie. Het leek me toen al geweldig om een week uitsluitend bezig te zijn met fotografie en mijn kennis en vaardigheden naar een hoger niveau te tillen. Nu maakte ik al wel 40 jaar foto’s en had mezelf indertijd middels redelijk wat studiemateriaal theoretisch behoorlijk geschoold. Weliswaar alles gebaseerd op de techniek in de fotofilmpjes tijd, maar licht is nog steeds licht, nietwaar? Dus ik twijfelde of ik wel geschikt zou zijn voor de basis cursus. Maar het uitgangspunt van Patrick was dat je, wilde je de gevorderde cursus (en verder) doen, jn ieder geval bij hem de basis moest hebben gedaan.
Uiteindelijk had ik me voor dit jaar mei opgegeven voor de basis cursus. Ik had er echt veel zin in, maar Corona gooide roet in het eten. Ik werd zelf geveld door Covid-19 in maart, en daarna zat Frankrijk min of meer op slot. Ik heb in overleg met Babs mijn cursus toen verschoven naar september. Achteraf gezien was dat niet onverstandig, maar gezien de omstandigheden in Pebru eigenlijk niet nodig. De Corrèze is een dunbevolkt departement en Pebru is een regelrechte oase.
Als ik aan de basis cursus terugdenk, word ik vervuld met enthousiasme, dankbaarheid en vrolijkheid. Patrick is iemand die in staat is om met humor, energie, passie, mensenkennis en enorm veel vakmanschap je de essentie van fotografie met een digitale camera bij te brengen, waarbij je DIRECT een goede foto vastlegt, zonder dat je die nog op je computer hoeft na te bewerken. Aan de hand van zijn eigen werk en het werk van anderen laat hij je door andere ogen naar fotografie kijken. Wat is goed, wat werkt, wat werkt niet? Daarna is niets meer zoals het was. Op de eerste dag wordt je zonder veel uitleg het terrein op gestuurd om een paar foto’s te maken en de begeleidende mededeling is dat het de laatste keer zal zijn dat je zó foto’s maakt … jaja … maar je had gelijk!
Iedere cursist komt ruim aan bod, de feedback is doorspekt met humor, soms scherp, maar altijd eerlijk en to the point. Als we het verdienen krijg je ook die enorme veer toegeschoven … We hebben veel gelachen met en om elkaar, en mede daardoor was het energieniveau tijdens de cursus heel hoog, Aan het einde van de dag waren we door de intensiteit behoorlijk door de energie heen en de dagen vlogen voorbij.
Terugkijkend op de resultaten, op mijn foto’s die van Patrick 5 sterren hebben gekregen (WOW!!!), word ik haast vervuld met ongeloof dat ik hiertoe in staat ben geweest. Maar ik weet ook dat ik als ik blijf oefenen in lijn met het geleerde dit resultaat verder kan uitbouwen. Het was een heerlijke week, met fijne medecursisten waarbij ik hoop en vertrouw dat het contact in stand zal blijven. Deze week schept een band.
Patrick, bedankt voor je humor en je meesterschap en het delen hiervan. Je hebt mijn repertoire wijsheden aardig weten uit te breiden.
Babs, jij ook enorm bedankt voor het gastvrouwschap dat er mede aan bijgedragen heeft dat deze week een TOP week was. Het was een échte vakantie en het was écht heel hard aanpoten en het was écht enorm de moeite waard!
DANK!
Hans Pulles
Het was in mei 2017 dat ik voor het eerst mijn oog had laten vallen op de Digitale Fotografie Vakantie. Het leek me toen al geweldig om een week uitsluitend bezig te zijn met fotografie en mijn kennis en vaardigheden naar een hoger niveau te tillen. Nu maakte ik al wel 40 jaar foto’s en had mezelf indertijd middels redelijk wat studiemateriaal theoretisch behoorlijk geschoold. Weliswaar alles gebaseerd op de techniek in de fotofilmpjes tijd, maar licht is nog steeds licht, nietwaar? Dus ik twijfelde of ik wel geschikt zou zijn voor de basis cursus. Maar het uitgangspunt van Patrick was dat je, wilde je de gevorderde cursus (en verder) doen, jn ieder geval bij hem de basis moest hebben gedaan.
Uiteindelijk had ik me voor dit jaar mei opgegeven voor de basis cursus. Ik had er echt veel zin in, maar Corona gooide roet in het eten. Ik werd zelf geveld door Covid-19 in maart, en daarna zat Frankrijk min of meer op slot. Ik heb in overleg met Babs mijn cursus toen verschoven naar september. Achteraf gezien was dat niet onverstandig, maar gezien de omstandigheden in Pebru eigenlijk niet nodig. De Corrèze is een dunbevolkt departement en Pebru is een regelrechte oase.
Als ik aan de basis cursus terugdenk, word ik vervuld met enthousiasme, dankbaarheid en vrolijkheid. Patrick is iemand die in staat is om met humor, energie, passie, mensenkennis en enorm veel vakmanschap je de essentie van fotografie met een digitale camera bij te brengen, waarbij je DIRECT een goede foto vastlegt, zonder dat je die nog op je computer hoeft na te bewerken. Aan de hand van zijn eigen werk en het werk van anderen laat hij je door andere ogen naar fotografie kijken. Wat is goed, wat werkt, wat werkt niet? Daarna is niets meer zoals het was. Op de eerste dag wordt je zonder veel uitleg het terrein op gestuurd om een paar foto’s te maken en de begeleidende mededeling is dat het de laatste keer zal zijn dat je zó foto’s maakt … jaja … maar je had gelijk!
Iedere cursist komt ruim aan bod, de feedback is doorspekt met humor, soms scherp, maar altijd eerlijk en to the point. Als we het verdienen krijg je ook die enorme veer toegeschoven … We hebben veel gelachen met en om elkaar, en mede daardoor was het energieniveau tijdens de cursus heel hoog, Aan het einde van de dag waren we door de intensiteit behoorlijk door de energie heen en de dagen vlogen voorbij.
Terugkijkend op de resultaten, op mijn foto’s die van Patrick 5 sterren hebben gekregen (WOW!!!), word ik haast vervuld met ongeloof dat ik hiertoe in staat ben geweest. Maar ik weet ook dat ik als ik blijf oefenen in lijn met het geleerde dit resultaat verder kan uitbouwen. Het was een heerlijke week, met fijne medecursisten waarbij ik hoop en vertrouw dat het contact in stand zal blijven. Deze week schept een band.
Patrick, bedankt voor je humor en je meesterschap en het delen hiervan. Je hebt mijn repertoire wijsheden aardig weten uit te breiden.
Babs, jij ook enorm bedankt voor het gastvrouwschap dat er mede aan bijgedragen heeft dat deze week een TOP week was. Het was een échte vakantie en het was écht heel hard aanpoten en het was écht enorm de moeite waard!
DANK!
Hans Pulles
Reactie basis cursus september 2020
De geplande fotografiecursus van begin maart heeft eind augustus eindelijk plaatsgevonden. Corona heeft voor half jaar vertraging gezorgd.
Aangekomen in Pébru heten Babs en Patrick ons hartelijk welkom. Met een Nikon systeemcamera opnieuw de beginnerscursus gaan volgen met twee collega’s.
Vol enthousiasme begint Patrick drie cusisten uit te leggen wat diafragma is en sluitertijd. De Nikons gaan heel snel van de automatische stand af en wordt alleen nog maar gefotografeerd in de manuele stand.
Na een aantal belichtingtrapjes te hebben geschoten komt bij eenieder het ritme er goed in.
Ondertussen heeft Babs ons kennis laten naken van haar kookkunsten. Wat na een ochtendje fotograferen is de lunch overheerlijk.
Om goed te oefenen met de belichting is al op de tweede dag een voor beginners een oefening om stromend water te laten veranderen in melk zonder filters.
Maar ook portretfotografie komt deze week aan de orde (met dank aan Babs die voor mij model heeft willen staan)
Ochtendfotografie met een prachtig landschap en s’ avonds Argentat op de plaat zetten met avondfotografie.
Een weekje hard werken afgewisseld met de heerlijke lunches van Babs. Met als afsluiter een vrije opdracht.
Aangezien wij alle drie werkzaam zijn in de voedingsindustrie zijn we geeindigd met foodfotografie.
In een week leren fotograferen is echt mogelijk maar dan wel in de Correze. Een groen departement in Frankrijk Die bespaard is gebleven van Corrona.
Begin september 2020 is er geen reden om hier weg te blijven voor Covid 19.
En met de kennis die Patrick je meegeeft kan je thuisgekomen een mogelijke tweede golf zinvol besteden aan het oefenen om volgend jaar verder te mogen gaan met het uitbreiden van je fotografiekennis in Pebru.
Patrick, Babs en de tweeling bedankt voor de gastvrijheid en tot volgend jaar.
Big F.
De geplande fotografiecursus van begin maart heeft eind augustus eindelijk plaatsgevonden. Corona heeft voor half jaar vertraging gezorgd.
Aangekomen in Pébru heten Babs en Patrick ons hartelijk welkom. Met een Nikon systeemcamera opnieuw de beginnerscursus gaan volgen met twee collega’s.
Vol enthousiasme begint Patrick drie cusisten uit te leggen wat diafragma is en sluitertijd. De Nikons gaan heel snel van de automatische stand af en wordt alleen nog maar gefotografeerd in de manuele stand.
Na een aantal belichtingtrapjes te hebben geschoten komt bij eenieder het ritme er goed in.
Ondertussen heeft Babs ons kennis laten naken van haar kookkunsten. Wat na een ochtendje fotograferen is de lunch overheerlijk.
Om goed te oefenen met de belichting is al op de tweede dag een voor beginners een oefening om stromend water te laten veranderen in melk zonder filters.
Maar ook portretfotografie komt deze week aan de orde (met dank aan Babs die voor mij model heeft willen staan)
Ochtendfotografie met een prachtig landschap en s’ avonds Argentat op de plaat zetten met avondfotografie.
Een weekje hard werken afgewisseld met de heerlijke lunches van Babs. Met als afsluiter een vrije opdracht.
Aangezien wij alle drie werkzaam zijn in de voedingsindustrie zijn we geeindigd met foodfotografie.
In een week leren fotograferen is echt mogelijk maar dan wel in de Correze. Een groen departement in Frankrijk Die bespaard is gebleven van Corrona.
Begin september 2020 is er geen reden om hier weg te blijven voor Covid 19.
En met de kennis die Patrick je meegeeft kan je thuisgekomen een mogelijke tweede golf zinvol besteden aan het oefenen om volgend jaar verder te mogen gaan met het uitbreiden van je fotografiekennis in Pebru.
Patrick, Babs en de tweeling bedankt voor de gastvrijheid en tot volgend jaar.
Big F.
Reactie vervolg cursus augustus 2020
Na een heerlijk verblijf en toffe cursus bij Patrick vorig jaar zomer had ik eind vorig jaar al besloten dat ik de vervolgcursus wilde gaan doen en dus ook al geboekt voor augustus 2020.
Alles werd in de loop van het voorjaar onzeker, een stom virus dreigde roet in het eten te gooien.
Babs had samen met de burgemeester gelukkig in mei al een oplossing gevonden om toch de cursisten naar Pebru te laten komen. Gelukkig was dat in de zomer helemaal niet meer nodig en mochten we vrij reizen.
Samen met Ayan en Sandra waren we er dus voor de vervolgcursus. Eerst weer een stukje herhaling en verdieping! Spelen met contrast, verzadiging en lokaal contrast. Op de stuwdam waar weinig contrast was en bij de witte en zwarte paarden veel contrast. Gebruik de mogelijkheden maar in je toestel en durf te knallen. Moeilijk, de verkeerde kant op denken en handelen maar uiteindelijk valt het kwartje en durf je te knallen.
Daarna kwamen de dagen om met de flitsers te gaan spelen. Wat een mogelijkheden brengt ook dit weer met zich mee, gebruik het als tegenlicht of juist om iets uit te lichten. Met als 'eind' opdracht om een serie foto's te gaan maken van 1 onderwerp en natuurlijk met gebruik van je flitser. Ook weer uitdagend, allereerst om een onderwerp te vinden (wat ik heel lastig vond) en dan de verschillende uitvoeringen. Door een miezerige vrijdagochtend werd het een serie foto's gemaakt in mijn tentje maar gelukkig werd het ook weer droog en ging het zonnetje schijnen voor de overige foto's.
Het was al met al weer een heerlijk weekje vertoeven bij Patrick & Babs. Uiteraard met de goede zorgen en heerlijke lunches van Babs, enthousiasme van Patrick over mijn nieuwe camera, de pizza's van Patrick & Mina & Janna en de gezelligheid 's avonds met de andere kampeerders onder het genot van een drankje en vallende sterren.
Een meesterklas bij Patrick zal er ook nog wel van komen, weet niet of dat volgend jaar al weer is maar het staat zeker op het verlanglijstje ;-)
Vriendelijke groet,
Ilse van den Berg
Na een heerlijk verblijf en toffe cursus bij Patrick vorig jaar zomer had ik eind vorig jaar al besloten dat ik de vervolgcursus wilde gaan doen en dus ook al geboekt voor augustus 2020.
Alles werd in de loop van het voorjaar onzeker, een stom virus dreigde roet in het eten te gooien.
Babs had samen met de burgemeester gelukkig in mei al een oplossing gevonden om toch de cursisten naar Pebru te laten komen. Gelukkig was dat in de zomer helemaal niet meer nodig en mochten we vrij reizen.
Samen met Ayan en Sandra waren we er dus voor de vervolgcursus. Eerst weer een stukje herhaling en verdieping! Spelen met contrast, verzadiging en lokaal contrast. Op de stuwdam waar weinig contrast was en bij de witte en zwarte paarden veel contrast. Gebruik de mogelijkheden maar in je toestel en durf te knallen. Moeilijk, de verkeerde kant op denken en handelen maar uiteindelijk valt het kwartje en durf je te knallen.
Daarna kwamen de dagen om met de flitsers te gaan spelen. Wat een mogelijkheden brengt ook dit weer met zich mee, gebruik het als tegenlicht of juist om iets uit te lichten. Met als 'eind' opdracht om een serie foto's te gaan maken van 1 onderwerp en natuurlijk met gebruik van je flitser. Ook weer uitdagend, allereerst om een onderwerp te vinden (wat ik heel lastig vond) en dan de verschillende uitvoeringen. Door een miezerige vrijdagochtend werd het een serie foto's gemaakt in mijn tentje maar gelukkig werd het ook weer droog en ging het zonnetje schijnen voor de overige foto's.
Het was al met al weer een heerlijk weekje vertoeven bij Patrick & Babs. Uiteraard met de goede zorgen en heerlijke lunches van Babs, enthousiasme van Patrick over mijn nieuwe camera, de pizza's van Patrick & Mina & Janna en de gezelligheid 's avonds met de andere kampeerders onder het genot van een drankje en vallende sterren.
Een meesterklas bij Patrick zal er ook nog wel van komen, weet niet of dat volgend jaar al weer is maar het staat zeker op het verlanglijstje ;-)
Vriendelijke groet,
Ilse van den Berg
Reactie vervolg cursus juli 2020
Na een jaar reed ik eindelijk weer de berg op, aanvankelijk zou ik in mei terugkeren voor de vervolgcursus.
Corona pandemie...iedereen heeft zo een verhaal.
Mijn Case was al keurig in gereedheid gebracht, het voelde als thuiskomen. Er is geen mooiere camping dan die van Patrick en Babs.
Zo knus, zo sprookjesachtig, wat een geluk om hier in het hoogseizoen te mogen verblijven. Na ook de leuke kampeergenoten begroet te hebben, wist ik dat het een fantastische vakantie zou worden. Zo chill..
Na een week uitrusten op de camping was ik klaar voor de vervolgcursus van Patrick, de Grootmeester !!!
Met leuke cursusgenoten begonnen we dan. Koffie...??? Jaaah
We kregen de foto's van de vorige vervolgcursisten te zien. Jakkes, gaan we dat ook leren ? de moed zonk me in de schoenen.
En dan de foto's van de grootmeester,... geen ooohh, geen aah,..nee !!
Bang..Bang....Bang : Foto's met BALLEN, ja, dat gaan jullie leren. Durven !! Ik keek met een mond vol tanden, sprakeloos naar de perfecte kunst !!
pfffoee, koffie please...
De eerste les was gelijk schakelen, foto's maken nadat we net onmogelijk mooie foto's hebben gezien. Hoe dan ?
De volgende dagen kreeg ik de techniek gelukkig onder de knie, af en toe met uitglijders, maar ik werd gentle weer op weg geholpen. Maakt niet uit of je blond bent, ik werd King Blondie, maar ik heb het kunstje toch weer geleerd.
Je hoeft niet de duurste camera's te hebben, ik stond versteld van de Nikon Z50.
Verbluffend wat Patrick ons heeft geleerd, foto's maken met ballen. Daarna Jochem Meyer om af te koelen ...hahaha.
Systematisch, geduldig te werk gaan, less is more, kwaliteit kost tijd.
Flits fotografie, geweldig om 5 sterren fotos te maken als het licht verre van optimaal is.
Beste Patrick, zo veel dank dat je je kennis en kunst op zo een leuke wijze met ons hebt gedeeld.
Ik kan 5 sterren foto's maken, wie had dat ooit gedacht.
Last but not least, respect voor Babs, met verbazing heb ik gadegeslagen hoe Babs de camping runt.
Tot in de puntjes goed geregeld, altijd met haar warme en charmante lach, aandacht en leuke adviezen voor alle gasten.
Het was een geweldige tijd op de camping, heerlijk uitgerust en zoveel lol gehad.
Dankjewel Patrick en Babs, het was een voorrecht bij jullie te mogen zijn.
Met warme groet,
Ayan Rambharse
Na een jaar reed ik eindelijk weer de berg op, aanvankelijk zou ik in mei terugkeren voor de vervolgcursus.
Corona pandemie...iedereen heeft zo een verhaal.
Mijn Case was al keurig in gereedheid gebracht, het voelde als thuiskomen. Er is geen mooiere camping dan die van Patrick en Babs.
Zo knus, zo sprookjesachtig, wat een geluk om hier in het hoogseizoen te mogen verblijven. Na ook de leuke kampeergenoten begroet te hebben, wist ik dat het een fantastische vakantie zou worden. Zo chill..
Na een week uitrusten op de camping was ik klaar voor de vervolgcursus van Patrick, de Grootmeester !!!
Met leuke cursusgenoten begonnen we dan. Koffie...??? Jaaah
We kregen de foto's van de vorige vervolgcursisten te zien. Jakkes, gaan we dat ook leren ? de moed zonk me in de schoenen.
En dan de foto's van de grootmeester,... geen ooohh, geen aah,..nee !!
Bang..Bang....Bang : Foto's met BALLEN, ja, dat gaan jullie leren. Durven !! Ik keek met een mond vol tanden, sprakeloos naar de perfecte kunst !!
pfffoee, koffie please...
De eerste les was gelijk schakelen, foto's maken nadat we net onmogelijk mooie foto's hebben gezien. Hoe dan ?
De volgende dagen kreeg ik de techniek gelukkig onder de knie, af en toe met uitglijders, maar ik werd gentle weer op weg geholpen. Maakt niet uit of je blond bent, ik werd King Blondie, maar ik heb het kunstje toch weer geleerd.
Je hoeft niet de duurste camera's te hebben, ik stond versteld van de Nikon Z50.
Verbluffend wat Patrick ons heeft geleerd, foto's maken met ballen. Daarna Jochem Meyer om af te koelen ...hahaha.
Systematisch, geduldig te werk gaan, less is more, kwaliteit kost tijd.
Flits fotografie, geweldig om 5 sterren fotos te maken als het licht verre van optimaal is.
Beste Patrick, zo veel dank dat je je kennis en kunst op zo een leuke wijze met ons hebt gedeeld.
Ik kan 5 sterren foto's maken, wie had dat ooit gedacht.
Last but not least, respect voor Babs, met verbazing heb ik gadegeslagen hoe Babs de camping runt.
Tot in de puntjes goed geregeld, altijd met haar warme en charmante lach, aandacht en leuke adviezen voor alle gasten.
Het was een geweldige tijd op de camping, heerlijk uitgerust en zoveel lol gehad.
Dankjewel Patrick en Babs, het was een voorrecht bij jullie te mogen zijn.
Met warme groet,
Ayan Rambharse
Reactie Basis cursus juli 2020
Omdat ik geen zin heb in een computer hobby maar wel in fotograferen heb ik de reis naar de prachtige Corrèze ondernomen. Patrick belooft je te leren fotograferen en de foto met de camera te maken en niet met een fotobewerkingsprogramma. En wat heeft hij zijn best gedaan om ons hierin te laten slagen. Op zijn eigen-wijze manier heeft hij een doordacht programma waarbij er telkens weer een stukje van de puzzel op zijn plaats valt. Ziet hij je valkuilen, geeft oplossingen en alternatieven en tegen het einde van de week weet je ze te vermijden. Aan de hand van structuur komt er een ritme in de opbouw naar de goede foto toe. Ik heb foto’s gemaakt waarvan ik niet dacht dat ik ze zou kunnen maken. En dan ben ik nog maar echt een beginneling. Voor mij was het dus vooral aanleren. Dankzij de kleine groep is er veel persoonlijke aandacht en dat is fijn. Met veel inzichten, tips en adviezen wijzer keer ik huiswaarts en heb enorme zin om er met de camera op uit te trekken.
Ik ging voor een hobby en keer er zeker mee naar huis toe. Nu al zin in de gevorderde cursus.
Dank Patrick en zeker ook Babs voor de heerlijke lunches!
Met hartelijke groet, kind regards,
Anne-Marie Koenraad-van Hees
P.S: En wat heerlijk dat de locatie, camping huis en vooral de ruime omgeving Corona proof is. Babs en Patrick nemen de richtlijnen serieus en dat is fijn!
Omdat ik geen zin heb in een computer hobby maar wel in fotograferen heb ik de reis naar de prachtige Corrèze ondernomen. Patrick belooft je te leren fotograferen en de foto met de camera te maken en niet met een fotobewerkingsprogramma. En wat heeft hij zijn best gedaan om ons hierin te laten slagen. Op zijn eigen-wijze manier heeft hij een doordacht programma waarbij er telkens weer een stukje van de puzzel op zijn plaats valt. Ziet hij je valkuilen, geeft oplossingen en alternatieven en tegen het einde van de week weet je ze te vermijden. Aan de hand van structuur komt er een ritme in de opbouw naar de goede foto toe. Ik heb foto’s gemaakt waarvan ik niet dacht dat ik ze zou kunnen maken. En dan ben ik nog maar echt een beginneling. Voor mij was het dus vooral aanleren. Dankzij de kleine groep is er veel persoonlijke aandacht en dat is fijn. Met veel inzichten, tips en adviezen wijzer keer ik huiswaarts en heb enorme zin om er met de camera op uit te trekken.
Ik ging voor een hobby en keer er zeker mee naar huis toe. Nu al zin in de gevorderde cursus.
Dank Patrick en zeker ook Babs voor de heerlijke lunches!
Met hartelijke groet, kind regards,
Anne-Marie Koenraad-van Hees
P.S: En wat heerlijk dat de locatie, camping huis en vooral de ruime omgeving Corona proof is. Babs en Patrick nemen de richtlijnen serieus en dat is fijn!
Reactie Basis cursus juli 2020
Ik moet zeggen dat ik met veel plezier terugkijk op zowel de fotocursus als mijn verblijf in het huisje / de tent.
De foto cursus heeft mij enorm veel geleerd, meer dan ik de laatste 25 jaar over fotografie heb geleerd. Vóór de cursus deed ik eigenlijk maar wat: beetje rommelen met de automaat, diafragma etc en dan een plaatje schieten in de hoop dat het er nog een beetje uitziet. Nu weet ik beter: het maken is een heel proces, met vaste stappen. Zonder die stappen lukt het nooit. Ik heb in de week zóveel geleerd dat ik eigenlijk blij was dat het er na vijf dagen opzat: mijn hoofd zat vol. Ik heb tijd nodig om er zelf een routine van te maken, om zelf veel te gaan experimenteren. En dat laatste doe ik nu volop: ik ben de afgelopen week drie keer vroeg opgestaan om in Rotterdam foto’s te gaan maken, ik heb de nodige extra’s aangeschaft (m’n vakantiegeld is op….) etc. Dus, wat mij betreft was het zeker een succes.
Het verblijf op de familie camping vond ik ook super. Het is lang geleden dat ik op een camping was waar je ’s avonds, met onbekenden, gezamenlijk at en een glaasje dronk. Het was zo’n ongedwongen sfeer - als je je wilde aansluiten dan kon dat, als je liever op jezelf bleef kon dat ook. Ik vond het heel bijzonder.
Wat mij betreft het herhalen waard.
Vriendelijke groet, Walter
Ik moet zeggen dat ik met veel plezier terugkijk op zowel de fotocursus als mijn verblijf in het huisje / de tent.
De foto cursus heeft mij enorm veel geleerd, meer dan ik de laatste 25 jaar over fotografie heb geleerd. Vóór de cursus deed ik eigenlijk maar wat: beetje rommelen met de automaat, diafragma etc en dan een plaatje schieten in de hoop dat het er nog een beetje uitziet. Nu weet ik beter: het maken is een heel proces, met vaste stappen. Zonder die stappen lukt het nooit. Ik heb in de week zóveel geleerd dat ik eigenlijk blij was dat het er na vijf dagen opzat: mijn hoofd zat vol. Ik heb tijd nodig om er zelf een routine van te maken, om zelf veel te gaan experimenteren. En dat laatste doe ik nu volop: ik ben de afgelopen week drie keer vroeg opgestaan om in Rotterdam foto’s te gaan maken, ik heb de nodige extra’s aangeschaft (m’n vakantiegeld is op….) etc. Dus, wat mij betreft was het zeker een succes.
Het verblijf op de familie camping vond ik ook super. Het is lang geleden dat ik op een camping was waar je ’s avonds, met onbekenden, gezamenlijk at en een glaasje dronk. Het was zo’n ongedwongen sfeer - als je je wilde aansluiten dan kon dat, als je liever op jezelf bleef kon dat ook. Ik vond het heel bijzonder.
Wat mij betreft het herhalen waard.
Vriendelijke groet, Walter
Reactie Fuji cursus juni 2020
Hoi Patrick en Babs,
Het was dan eindelijk weer zover dat de Fujicursus doorging op 26 juni, deze was op 2 mei uitgesteld i.v.m. Corona.
Voor mij was het de eerste keer dat ik in een huisje verbleef op jullie terrein en wat was dat gezellig, met prachtig weer. In de ochtend een lekker ontbijtje met koffie in het zonnetje en daarna rond 9.00 uur starten met de cursus, wat een luxe.
De eerste cursusdag starten wij met eerst wat herhalingen van de basiscursus en daarna werd de nieuwe stof van de Fujicursus besproken. Tussen de middag een heerlijke lunch, die door Babs was gemaakt. Wat kan zij toch heerlijk kokkerellen, alleen daarvoor zou je ieder jaar terug willen komen. Na de lunch gaf Patrick een uitleg hoe om te gaan met lichte en donkere delen in een foto, door met de S, H en DR Instellingen om te gaan met je camera. Daarna weer op pad om te oefenen op donkere en licht gekleurde paarden. Hoe krijg je deze allebei mooi op een foto, zonder dat het witte paard uitbijt en het donkere paard te donker wordt. Echt een geweldige oefening.
Dag twee: gingen wij knallen (zoals Patrick dat noemde) en de bedoeling was om harde contrasten in je foto te krijgen. Dit werd geoefend bij het prachtige stuwmeer. Dit was even wennen echt out of de box denken. In het begin veel te voorzichtig bezig, maar daarna begon het te wennen en kreeg ik toch de juiste foto’s. Later In de middag, na weer een heerlijke lunch van Babs, werd dit ook toegepast in een klein dorpje. Zie de foto rechts onder.
Dag drie: eindelijk zover om te gaan oefenen met de flitsertechnieken. Het ging eerst al fout, daar geen beweegbare kop op het statief van de flitser zat. Gelukkig kon ik deze van Patrick lenen. Bleek later een vergissing van mijn fotowinkel te zijn, had er wel bij moeten zitten. Verder ook niet de juiste oplaadbare batterijen meegenomen, welke was afgeraden door de fotowinkel. De meningen lopen hierover sterk uiteen, uiteindelijk alles kunnen omruilen naar de juiste oplaadbare batterijen. Vervolgens weer de uitleg van Patrick hierover en daarna flink oefenen in de tuin. Ook dit is een uitdaging, hoe hiermee om te gaan. Maar de resultaten mogen er daarna wel zijn.
Eind van de dag kreeg je de opdracht mee om na te denken over een serie te maken van minimaal 5 foto’s en allemaal op een ander plek te nemen met flitser. Heb uiteindelijk gekozen voor het thema: “ heeft zijn beste tijd gehad”. Hiermee hebben wij dag 4 en 5 van de cursus mee gevuld. Zie hieronder het resultaat 3 van de 5 foto’s. Op dag 4 gericht oefenen met avondfotografie en gekozen voor de brug bij Argentat.
Wat was dit interessant om een avondfoto te maken met gebruik van je flitser. Eerst ging je vaststellen, waar je de foto wilde maken en vervolgens een opstelling maken om deze daarna te perfectioneren. Tegen de tijd dat het donker werd had je de juiste opstelling en was je er helemaal klaar voor.
De eerste foto werd een proeffoto, daar zie je duidelijk dat de flitser niet de juiste positie had en op de derde foto is deze gecorrigeerd. Op de tweede foto zie je mijn opstelling. Vervolgens zie je op de vierde foto het resultaat van de juiste opstelling, alleen is het nog niet donker genoeg. De vijfde foto is het uit eindelijke eresultaat waar ik erg trots op ben. De laatste foto is het resultaat van nog een beetje spelen met verschillende filminstellingen.
Helaas is het dan afgelopen met deze interessante Fujicursus. Na een week intensief werken weer naar huis en daarna thuis weer flink oefenen met wat je geleerd hebt.
Nogmaals Babs heel erg bedankt voor de heerlijke koolhydratenarme lunches en de verrukkelijke frambozenjam die je had gemaakt, deze was al helaas na 1 week op.
Patrick dank je wel voor deze geweldige Fujicursus en het juist omgaan met 1 flitser. Ik heb weer heel veel geleerd en misschien zit er volgend jaar nog een volgende cursus in.
Liefs Saskia Benit
Reactie Patrick: Helaas kon ik je foto's er niet bij plaatsen. Ik kreeg ze met geen mogelijkheid gekopieerd.
Hoi Patrick en Babs,
Het was dan eindelijk weer zover dat de Fujicursus doorging op 26 juni, deze was op 2 mei uitgesteld i.v.m. Corona.
Voor mij was het de eerste keer dat ik in een huisje verbleef op jullie terrein en wat was dat gezellig, met prachtig weer. In de ochtend een lekker ontbijtje met koffie in het zonnetje en daarna rond 9.00 uur starten met de cursus, wat een luxe.
De eerste cursusdag starten wij met eerst wat herhalingen van de basiscursus en daarna werd de nieuwe stof van de Fujicursus besproken. Tussen de middag een heerlijke lunch, die door Babs was gemaakt. Wat kan zij toch heerlijk kokkerellen, alleen daarvoor zou je ieder jaar terug willen komen. Na de lunch gaf Patrick een uitleg hoe om te gaan met lichte en donkere delen in een foto, door met de S, H en DR Instellingen om te gaan met je camera. Daarna weer op pad om te oefenen op donkere en licht gekleurde paarden. Hoe krijg je deze allebei mooi op een foto, zonder dat het witte paard uitbijt en het donkere paard te donker wordt. Echt een geweldige oefening.
Dag twee: gingen wij knallen (zoals Patrick dat noemde) en de bedoeling was om harde contrasten in je foto te krijgen. Dit werd geoefend bij het prachtige stuwmeer. Dit was even wennen echt out of de box denken. In het begin veel te voorzichtig bezig, maar daarna begon het te wennen en kreeg ik toch de juiste foto’s. Later In de middag, na weer een heerlijke lunch van Babs, werd dit ook toegepast in een klein dorpje. Zie de foto rechts onder.
Dag drie: eindelijk zover om te gaan oefenen met de flitsertechnieken. Het ging eerst al fout, daar geen beweegbare kop op het statief van de flitser zat. Gelukkig kon ik deze van Patrick lenen. Bleek later een vergissing van mijn fotowinkel te zijn, had er wel bij moeten zitten. Verder ook niet de juiste oplaadbare batterijen meegenomen, welke was afgeraden door de fotowinkel. De meningen lopen hierover sterk uiteen, uiteindelijk alles kunnen omruilen naar de juiste oplaadbare batterijen. Vervolgens weer de uitleg van Patrick hierover en daarna flink oefenen in de tuin. Ook dit is een uitdaging, hoe hiermee om te gaan. Maar de resultaten mogen er daarna wel zijn.
Eind van de dag kreeg je de opdracht mee om na te denken over een serie te maken van minimaal 5 foto’s en allemaal op een ander plek te nemen met flitser. Heb uiteindelijk gekozen voor het thema: “ heeft zijn beste tijd gehad”. Hiermee hebben wij dag 4 en 5 van de cursus mee gevuld. Zie hieronder het resultaat 3 van de 5 foto’s. Op dag 4 gericht oefenen met avondfotografie en gekozen voor de brug bij Argentat.
Wat was dit interessant om een avondfoto te maken met gebruik van je flitser. Eerst ging je vaststellen, waar je de foto wilde maken en vervolgens een opstelling maken om deze daarna te perfectioneren. Tegen de tijd dat het donker werd had je de juiste opstelling en was je er helemaal klaar voor.
De eerste foto werd een proeffoto, daar zie je duidelijk dat de flitser niet de juiste positie had en op de derde foto is deze gecorrigeerd. Op de tweede foto zie je mijn opstelling. Vervolgens zie je op de vierde foto het resultaat van de juiste opstelling, alleen is het nog niet donker genoeg. De vijfde foto is het uit eindelijke eresultaat waar ik erg trots op ben. De laatste foto is het resultaat van nog een beetje spelen met verschillende filminstellingen.
Helaas is het dan afgelopen met deze interessante Fujicursus. Na een week intensief werken weer naar huis en daarna thuis weer flink oefenen met wat je geleerd hebt.
Nogmaals Babs heel erg bedankt voor de heerlijke koolhydratenarme lunches en de verrukkelijke frambozenjam die je had gemaakt, deze was al helaas na 1 week op.
Patrick dank je wel voor deze geweldige Fujicursus en het juist omgaan met 1 flitser. Ik heb weer heel veel geleerd en misschien zit er volgend jaar nog een volgende cursus in.
Liefs Saskia Benit
Reactie Patrick: Helaas kon ik je foto's er niet bij plaatsen. Ik kreeg ze met geen mogelijkheid gekopieerd.
Reactie Basis cursus mei 2020
Zojuist terug van de herstart van mijn cursus bij de fotovakschool in Eindhoven. En ik moet zeggen, dat de schok best groot was. Dat kwam wel heel RAW op m'n dak. Andere docent ook weer i.v.m. gewijzigde planningen. Ik heb hem letterlijk horen zeggen dat hij in AWB fotografeert, waarna hij ons toonde hoe hij dat dan later corrigeert in Photoshop.
Het was alsof ik iemand hardop hoorde vloeken in de kerk na zo'n intense week in Pebru.
Enfin,..ik was (zeg maar) geïnspireerd tot het schrijven van het volgde stukje tekst voor op de website.
Keuzes maken. Daar draait het om. Maar ook leren die keuzes te herzien als de situatie zich niet zo ontwikkelt zoals je dit van tevoren had gepland. Zo bevond ik mij in de luxueuze situatie dat ik een vijfdaagse privé cursus kreeg omdat zich in tijden van Corona geen andere cursisten hadden gemeld, terwijl mijn andere reguliere fotocursus halverwege de lesstof om diezelfde reden stillag. Twee benaderingen door elkaar. Niet handig en zeker niet mijn planning, maar wel mijn werkelijkheid. Aanpassen dus, want ‘leren’ doe je toch wel. Of zoals Patrick zegt ‘je komt altijd met iets thuis’.
Maar nu komt ’t. Laat ik nu door die uitzonderlijke situatie in zeer korte tijd van drie verschillende fotografen dezelfde basisinformatie voorgeschoteld hebben gekregen, en laten die drie verschillende fotografen het nou allemaal anders doen en allemaal anders willen. Dus drie fotografen die met dezelfde stof andere keuzes maken. Je wordt bijna van zelf gedwongen een eigen pad te kiezen, want de één wil dit en de ander dat, maar wat wil je zelf nu eigenlijk….
Toch is er één duidelijk verschil. Waar de andere twee je na het maken van een leuke foto op ontdekkingsreis meenemen door photoshop of een ander fotobewerkingsprogramma, neemt Patrick je mee op ontdekkingsreis door je camera. Waar de andere twee je met de veelzijdigheid van de software een heel schilderspalet aan keuzes bieden, vergen de keuzes in je camera doelgerichte nauwgezette beslissingen voordat je überhaupt op de sluiterknop hebt gedrukt. Waar je in het eerste geval een waaier aan opties krijgt om zo fraai en uitgebreid mogelijk te kunnen variëren, biedt de camera je een trechter aan keuzes die leiden tot dat ene resultaat. Dat resultaat is geen gerecht met een snufje dit en een snufje dat, of een humeur afhankelijke harde softwarematige keuze op een maandagochtend na de spits of een meer gematigde op een vrijdagnamiddag na de borrel. Nee, de keuze in de camera is een op dat moment. Je zit in je bubbel, je zit in je flow en ineens zie je het en daar ga je voor. Je neemt een keuze. Je neemt jouw keuze. En als je die keuze hebt gemaakt, valt al het andere weg. Geen schilderspalet aan opties achteraf. Nee, dè foto is er al. Jouw foto is er al.
Zo is de keuze voor de cursus bij Patrick er ook een die je van tevoren bewust moet maken. Want wat wil je? Ga je op reis en wil je de Himalaya bewonderen of wil je de Mount Everest beklimmen. Wil je in Rome het colloseum aanschouwen of wil je weten hoe het is om in de arena te vechten. Wil je leuke en mooie foto’s kunnen maken of wil je leren ‘fotograferen’. Beide zijn goed, maar maak de keuze bewust. Ga je voor alles of ga je voor de essentie. Wat het ook is.. Kies! Want dan heb je jouw eerste stap naar die mooie foto gezet.
Tot snel maar weer....
Met 'verwarde' groet,
Dominique
Zojuist terug van de herstart van mijn cursus bij de fotovakschool in Eindhoven. En ik moet zeggen, dat de schok best groot was. Dat kwam wel heel RAW op m'n dak. Andere docent ook weer i.v.m. gewijzigde planningen. Ik heb hem letterlijk horen zeggen dat hij in AWB fotografeert, waarna hij ons toonde hoe hij dat dan later corrigeert in Photoshop.
Het was alsof ik iemand hardop hoorde vloeken in de kerk na zo'n intense week in Pebru.
Enfin,..ik was (zeg maar) geïnspireerd tot het schrijven van het volgde stukje tekst voor op de website.
Keuzes maken. Daar draait het om. Maar ook leren die keuzes te herzien als de situatie zich niet zo ontwikkelt zoals je dit van tevoren had gepland. Zo bevond ik mij in de luxueuze situatie dat ik een vijfdaagse privé cursus kreeg omdat zich in tijden van Corona geen andere cursisten hadden gemeld, terwijl mijn andere reguliere fotocursus halverwege de lesstof om diezelfde reden stillag. Twee benaderingen door elkaar. Niet handig en zeker niet mijn planning, maar wel mijn werkelijkheid. Aanpassen dus, want ‘leren’ doe je toch wel. Of zoals Patrick zegt ‘je komt altijd met iets thuis’.
Maar nu komt ’t. Laat ik nu door die uitzonderlijke situatie in zeer korte tijd van drie verschillende fotografen dezelfde basisinformatie voorgeschoteld hebben gekregen, en laten die drie verschillende fotografen het nou allemaal anders doen en allemaal anders willen. Dus drie fotografen die met dezelfde stof andere keuzes maken. Je wordt bijna van zelf gedwongen een eigen pad te kiezen, want de één wil dit en de ander dat, maar wat wil je zelf nu eigenlijk….
Toch is er één duidelijk verschil. Waar de andere twee je na het maken van een leuke foto op ontdekkingsreis meenemen door photoshop of een ander fotobewerkingsprogramma, neemt Patrick je mee op ontdekkingsreis door je camera. Waar de andere twee je met de veelzijdigheid van de software een heel schilderspalet aan keuzes bieden, vergen de keuzes in je camera doelgerichte nauwgezette beslissingen voordat je überhaupt op de sluiterknop hebt gedrukt. Waar je in het eerste geval een waaier aan opties krijgt om zo fraai en uitgebreid mogelijk te kunnen variëren, biedt de camera je een trechter aan keuzes die leiden tot dat ene resultaat. Dat resultaat is geen gerecht met een snufje dit en een snufje dat, of een humeur afhankelijke harde softwarematige keuze op een maandagochtend na de spits of een meer gematigde op een vrijdagnamiddag na de borrel. Nee, de keuze in de camera is een op dat moment. Je zit in je bubbel, je zit in je flow en ineens zie je het en daar ga je voor. Je neemt een keuze. Je neemt jouw keuze. En als je die keuze hebt gemaakt, valt al het andere weg. Geen schilderspalet aan opties achteraf. Nee, dè foto is er al. Jouw foto is er al.
Zo is de keuze voor de cursus bij Patrick er ook een die je van tevoren bewust moet maken. Want wat wil je? Ga je op reis en wil je de Himalaya bewonderen of wil je de Mount Everest beklimmen. Wil je in Rome het colloseum aanschouwen of wil je weten hoe het is om in de arena te vechten. Wil je leuke en mooie foto’s kunnen maken of wil je leren ‘fotograferen’. Beide zijn goed, maar maak de keuze bewust. Ga je voor alles of ga je voor de essentie. Wat het ook is.. Kies! Want dan heb je jouw eerste stap naar die mooie foto gezet.
Tot snel maar weer....
Met 'verwarde' groet,
Dominique
Reactie Basis/Fuji cursus mei 2020
Tsja, daar zit je dan.
Heb je je ruim een jaar het snot voor de ogen gewerkt om op 18 april naar Pébru te mogen komen, gaat de halve wereld in quarantaine door het Corona virus.
En de andere helft van de wereld loopt met mondkapjes afstand te houden in de supermarkt om de laatste toiletrol te bemachtigen.
Ik hoopte op een heerlijke, digitale fotografie vakantie, geen nachtmerrie. Maar goed, het is zoals het is en ook voor dit virus komt een medicijn en een inenting.
Het blijft niet zo en gelukkig wilde Babs en Patrick de geste aan me doen om mijn plekje te verplaatsen naar een datum die wel mogelijk zou zijn.
Nadat Babs het voor elkaar heeft gekregen om de Burgemeester van Goulles zover te krijgen dat hij een attest heeft uitgeschreven(!), waarin ik als stagair naar Frankrijk kon komen, was 16 mei eindelijk de dag waarop ik kon afreizen en naar Pébru kon komen.
Onderweg dan ook geen enkel probleem ondervonden en lekker vlot naar Frankrijk af kunnen reizen waar ik allerhartelijkst werd opgewacht door Babs.
Hieronder mijn avontuur en zodra op enig moment de wereld weer een beetje mag bewegen in de aanstaande anderhalve-meter-economie, zijn er toch een paar redenen om vooral níet naar Pébru te komen...
Reden 1:
Als je níet af wilt stappen van het fotograferen in RAW, kom alsjeblieft niet naar Pébru.
Patrick gaat je namelijk uitgebreid uitleggen hoe je fotografeert met een digitale camera, zonder dat het hierna nog nodig is om je foto’s te bewerken in allerlei bewerkingsprogramma’s. Hij is hier zo gepassioneerd door, dat je vanzelf daarin wordt meegezogen en stapje voor stapje doorkrijgt wat echt fotograferen inhoud.
Hij legt je uit, op een heel hoog niveau, hoe de digitale wereld er uit ziet en hoe je die kunt toepassen. Tussendoor houdt hij goed in de gaten of je de aangeboden leerstof nog steeds aankunt en hij past vervolgens hierop direct zijn materiaal aan.
Als hij denkt dat het te snel gaat, vertraagd hij; als hij het idee krijgt dat je door begint te krijgen verteld hij vol passie verder, zodat je je geen moment verveeld.
Reden 2:
Als je géén gevoel voor humor hebt, kom alsjeblieft niet naar Pébru.
Patrick is ten alle tijden zichzelf; namelijk een zeer gepassioneerde professional die op zijn geheel eigen wijze uitlegt, laat zien, voordoet, nog een keer uitlegt, samendoet, nog een keer uitlegt... en dat is best intens. Zijn bulderende lach klinkt regelmatig in het cursus lokaal en geeft een luchtigheid die het opnemen van zoveel informatie zeer dragelijk maakt. Als je dus zelf geen gevoel voor humor hebt, kan je daar niet goed tegen, kom dan maar niet naar Pébru.
Reden 3:
Als je níet graag in de watten wilt worden gelegd daar een uitmuntende gastvrouw, kom alsjeblieft niet naar Pébru.
Babs is fantastisch! Ze zeggen wel eens, “ achter/naast iedere succesvolle man, staat een succesvolle vrouw” nou, dat is bij Babs en Patrick zeker het geval.
Babs zorgt er achter de schermen voor dat Patrick zich volledig kan concentreren op waar hij goed in is, namelijk fotograferen. Naast dat zij zelf ook nog werkt in de zorg, zorgt zij er ook voor dat de Gîte keurig in orde is, de boodschappen worden gedaan, het croissantje s'morgens klaar ligt, het diner middags in mijn koelkast staat, kleine huishoudelijke klusjes worden uitgevoerd en dat er iedere dag een heerlijke lunch op tafel komt.
En dat is dan alleen nog maar wat ik wel heb gezien, laat staan wat ze nog allemaal doet waar ik geen weet van heb gehad..
Al met al heb ik een fantastische week in Pébru gehad. Uiteraard besef ik wel degelijk, wat een uitzonderingspositie ik heb mogen innemen om Patrick helemaal voor mezelf te hebben, nadat hij al een aantal maanden niet heeft kunnen doen wat hij het liefste doet, namelijk fotografie cursussen geven. Hijzelf beschreef het als en koe die net uit de winterstal komt en in het weiland wordt vrijgelaten, dat gevoel.
Ik heb het als heel bijzonder ervaren om één op één met hem een week samen te zijn en te ervaren welke passie hij heeft voor de fotografie, ik zal het nooit vergeten.
Als je jezelf de kans wilt gunnen om je onder te dompelen in de wereld die Patrick Mollema heet en écht wilt leren fotograferen, kom dan vooral wél naar Pébru.
Ik had het in ieder geval voor geen geld willen missen!
Carlo
Tsja, daar zit je dan.
Heb je je ruim een jaar het snot voor de ogen gewerkt om op 18 april naar Pébru te mogen komen, gaat de halve wereld in quarantaine door het Corona virus.
En de andere helft van de wereld loopt met mondkapjes afstand te houden in de supermarkt om de laatste toiletrol te bemachtigen.
Ik hoopte op een heerlijke, digitale fotografie vakantie, geen nachtmerrie. Maar goed, het is zoals het is en ook voor dit virus komt een medicijn en een inenting.
Het blijft niet zo en gelukkig wilde Babs en Patrick de geste aan me doen om mijn plekje te verplaatsen naar een datum die wel mogelijk zou zijn.
Nadat Babs het voor elkaar heeft gekregen om de Burgemeester van Goulles zover te krijgen dat hij een attest heeft uitgeschreven(!), waarin ik als stagair naar Frankrijk kon komen, was 16 mei eindelijk de dag waarop ik kon afreizen en naar Pébru kon komen.
Onderweg dan ook geen enkel probleem ondervonden en lekker vlot naar Frankrijk af kunnen reizen waar ik allerhartelijkst werd opgewacht door Babs.
Hieronder mijn avontuur en zodra op enig moment de wereld weer een beetje mag bewegen in de aanstaande anderhalve-meter-economie, zijn er toch een paar redenen om vooral níet naar Pébru te komen...
Reden 1:
Als je níet af wilt stappen van het fotograferen in RAW, kom alsjeblieft niet naar Pébru.
Patrick gaat je namelijk uitgebreid uitleggen hoe je fotografeert met een digitale camera, zonder dat het hierna nog nodig is om je foto’s te bewerken in allerlei bewerkingsprogramma’s. Hij is hier zo gepassioneerd door, dat je vanzelf daarin wordt meegezogen en stapje voor stapje doorkrijgt wat echt fotograferen inhoud.
Hij legt je uit, op een heel hoog niveau, hoe de digitale wereld er uit ziet en hoe je die kunt toepassen. Tussendoor houdt hij goed in de gaten of je de aangeboden leerstof nog steeds aankunt en hij past vervolgens hierop direct zijn materiaal aan.
Als hij denkt dat het te snel gaat, vertraagd hij; als hij het idee krijgt dat je door begint te krijgen verteld hij vol passie verder, zodat je je geen moment verveeld.
Reden 2:
Als je géén gevoel voor humor hebt, kom alsjeblieft niet naar Pébru.
Patrick is ten alle tijden zichzelf; namelijk een zeer gepassioneerde professional die op zijn geheel eigen wijze uitlegt, laat zien, voordoet, nog een keer uitlegt, samendoet, nog een keer uitlegt... en dat is best intens. Zijn bulderende lach klinkt regelmatig in het cursus lokaal en geeft een luchtigheid die het opnemen van zoveel informatie zeer dragelijk maakt. Als je dus zelf geen gevoel voor humor hebt, kan je daar niet goed tegen, kom dan maar niet naar Pébru.
Reden 3:
Als je níet graag in de watten wilt worden gelegd daar een uitmuntende gastvrouw, kom alsjeblieft niet naar Pébru.
Babs is fantastisch! Ze zeggen wel eens, “ achter/naast iedere succesvolle man, staat een succesvolle vrouw” nou, dat is bij Babs en Patrick zeker het geval.
Babs zorgt er achter de schermen voor dat Patrick zich volledig kan concentreren op waar hij goed in is, namelijk fotograferen. Naast dat zij zelf ook nog werkt in de zorg, zorgt zij er ook voor dat de Gîte keurig in orde is, de boodschappen worden gedaan, het croissantje s'morgens klaar ligt, het diner middags in mijn koelkast staat, kleine huishoudelijke klusjes worden uitgevoerd en dat er iedere dag een heerlijke lunch op tafel komt.
En dat is dan alleen nog maar wat ik wel heb gezien, laat staan wat ze nog allemaal doet waar ik geen weet van heb gehad..
Al met al heb ik een fantastische week in Pébru gehad. Uiteraard besef ik wel degelijk, wat een uitzonderingspositie ik heb mogen innemen om Patrick helemaal voor mezelf te hebben, nadat hij al een aantal maanden niet heeft kunnen doen wat hij het liefste doet, namelijk fotografie cursussen geven. Hijzelf beschreef het als en koe die net uit de winterstal komt en in het weiland wordt vrijgelaten, dat gevoel.
Ik heb het als heel bijzonder ervaren om één op één met hem een week samen te zijn en te ervaren welke passie hij heeft voor de fotografie, ik zal het nooit vergeten.
Als je jezelf de kans wilt gunnen om je onder te dompelen in de wereld die Patrick Mollema heet en écht wilt leren fotograferen, kom dan vooral wél naar Pébru.
Ik had het in ieder geval voor geen geld willen missen!
Carlo
Reactie online cursus DFV na de cursussen april , mei 2020
Begin april 2020, Corona houd de wereld in haar greep en er is op veel plekken een lock-down. Diverse creatieve oplossingen worden er bedacht door ondernemers.
o ook door Patrick Mollema van de digitale fotografie vakantie . Ik had zijn website al een poos geleden gevonden omdat ik graag wilde leren echt te fotograferen en niet achter de computer aan beeldbewerking te doen.
Het zat ervoor mij helaas niet in om naar Pebru af te reizen om en week lang les te krijgen van Patrick. Ik zag op zijn website dat het nu ook mogelijk was om online les te krijgen. Dat sprak mij zeker aan.
Ik heb Patrick gemaild en spoedig kreeg ik via Skype de eerste online les. Inmiddels zijn 5 lessen verder en ik heb onvoorstelbaar veel geleerd. De belichtingstrapjes wb, klein kijken een nog heel veel meer. Het is voor mij echt super om zo 1 op 1 les te krijgen en steeds meer te leren aan de hand van de gemaakte foto`s die ik op Flickr zet.
Deze worden dan in de besproken en ik hoor dan waar het nog beter kan of wat ik anders moet doen.. Het is net of ik aan tafel bij Patrick zit om de les te volgen. Ik krijg zo ook veel meer plezier in het fotograferen.
Ik zie er naar uit om nog meer te leren , en kan deze online lessen van harte aanraden als je goed wilt leren fotograferen. Patrick, bedankt en graag tot de volgende les.
Joost Hut
Begin april 2020, Corona houd de wereld in haar greep en er is op veel plekken een lock-down. Diverse creatieve oplossingen worden er bedacht door ondernemers.
o ook door Patrick Mollema van de digitale fotografie vakantie . Ik had zijn website al een poos geleden gevonden omdat ik graag wilde leren echt te fotograferen en niet achter de computer aan beeldbewerking te doen.
Het zat ervoor mij helaas niet in om naar Pebru af te reizen om en week lang les te krijgen van Patrick. Ik zag op zijn website dat het nu ook mogelijk was om online les te krijgen. Dat sprak mij zeker aan.
Ik heb Patrick gemaild en spoedig kreeg ik via Skype de eerste online les. Inmiddels zijn 5 lessen verder en ik heb onvoorstelbaar veel geleerd. De belichtingstrapjes wb, klein kijken een nog heel veel meer. Het is voor mij echt super om zo 1 op 1 les te krijgen en steeds meer te leren aan de hand van de gemaakte foto`s die ik op Flickr zet.
Deze worden dan in de besproken en ik hoor dan waar het nog beter kan of wat ik anders moet doen.. Het is net of ik aan tafel bij Patrick zit om de les te volgen. Ik krijg zo ook veel meer plezier in het fotograferen.
Ik zie er naar uit om nog meer te leren , en kan deze online lessen van harte aanraden als je goed wilt leren fotograferen. Patrick, bedankt en graag tot de volgende les.
Joost Hut
Reactie online cursus DFV na de cursussen maart, april 2020
Na een oproep van Patrick om mee te doen met ‘DFV na de cursussen’ om tijdens de lock-down toch wat om handen te hebben lid geworden en aan de slag gegaan.
Het idee is erg vergelijkbaar met de cursussen: een opdracht, foto’s maken, foto’s uploaden en commentaar krijgen. Niet alleen van Patrick, maar ook van andere deelnemers. Het stimuleert om meer foto’s te gaan maken omdat ‘opdrachten’ ondanks dat ze best lastig zijn (o.a. surrealistische straatfotografie), heel goed in en om huis kunnen worden uitgevoerd.
Gezien de overmaat aan beschikbare tijd kun je alle rust aandacht besteden aan het maken van trapjes, bekijken van histogrammen en prutsen aan ADL, contrast en lokaal contrast en kleurbalans.Ik weet niet of het daarmee te maken heeft, maar de commentaren van Patrick en de andere deelnemers zijn nog milder en opbouwender dan normaal en geven je een impuls om lekker door te gaan.
Natuurlijk hoop ik dat de lock down weer snel wordt opgeheven, maar een heel jaar een beetje achter de broek gezeten worden om beter/kleiner naar je eigen omgeving te kijken leidt nu al tot mooie resultaten.
Ik ga er dus mee door!
Met vriendelijke groet,
Hans
Na een oproep van Patrick om mee te doen met ‘DFV na de cursussen’ om tijdens de lock-down toch wat om handen te hebben lid geworden en aan de slag gegaan.
Het idee is erg vergelijkbaar met de cursussen: een opdracht, foto’s maken, foto’s uploaden en commentaar krijgen. Niet alleen van Patrick, maar ook van andere deelnemers. Het stimuleert om meer foto’s te gaan maken omdat ‘opdrachten’ ondanks dat ze best lastig zijn (o.a. surrealistische straatfotografie), heel goed in en om huis kunnen worden uitgevoerd.
Gezien de overmaat aan beschikbare tijd kun je alle rust aandacht besteden aan het maken van trapjes, bekijken van histogrammen en prutsen aan ADL, contrast en lokaal contrast en kleurbalans.Ik weet niet of het daarmee te maken heeft, maar de commentaren van Patrick en de andere deelnemers zijn nog milder en opbouwender dan normaal en geven je een impuls om lekker door te gaan.
Natuurlijk hoop ik dat de lock down weer snel wordt opgeheven, maar een heel jaar een beetje achter de broek gezeten worden om beter/kleiner naar je eigen omgeving te kijken leidt nu al tot mooie resultaten.
Ik ga er dus mee door!
Met vriendelijke groet,
Hans
Basis cursus
De Trapjes van Pébru
In 2017 begon het. ‘Ik wil een fotografiecursus doen en dan het liefst in de vakantie.’
Het zoeken begon en gedurende een heel aantal maanden kwam ik langzaam tot de ontdekking wat ik wilde: een échte, goede cursus waarbij ik alles waarvan ik vond dat ik het al wist, nóg beter zou leren en ik me echt één zou voelen met mijn maatje, mijn camera. Het duurde allemaal even, maar in juli 2019 was het dan zover, ik ging op reis . . . naar Pébru. Ik woon in Dubai dus het was nogal een avontuur, maar het was het dubbel en dwars waard.
De Trapjes van Pébru
In 2017 begon het. ‘Ik wil een fotografiecursus doen en dan het liefst in de vakantie.’
Het zoeken begon en gedurende een heel aantal maanden kwam ik langzaam tot de ontdekking wat ik wilde: een échte, goede cursus waarbij ik alles waarvan ik vond dat ik het al wist, nóg beter zou leren en ik me echt één zou voelen met mijn maatje, mijn camera. Het duurde allemaal even, maar in juli 2019 was het dan zover, ik ging op reis . . . naar Pébru. Ik woon in Dubai dus het was nogal een avontuur, maar het was het dubbel en dwars waard.
Op een zaterdagmiddag in juli kwam ik met mijn huurauto aan op het prachtige terrein van Babs en Patrick. Na een reis van precies 20 uur was ik helemaal gesloopt maar dat gevoel was snel vergeten door de geweldige gastvrijheid en welkomst van Babs. Alsof we elkaar al jaren kende werd ik verwelkomd en naar de ‘Ieniemienie’ geleid; ik was op slag verliefd. Dit kleine blauwe huisje was een week lang mijn domein, met haar schattige gordijntjes voor de open ramen, een heerlijk bed met een nóg goddelijker dekbed en veel meer gemakken dan je in zo’n klein huisje zou verwachten: een koffiezetapparaat, een compleet servies inclusief pannen en een lekker bankje waarop je even uit kunt rusten. Eigenlijk moet ik toegeven dat ik weinig binnen heb gezeten want de gezelligheid op de berg zorgde er wel voor dat wij allemaal graag samen zaten; hetzij bij iemand voor hun huisje of bij de gezamenlijke buitenkeuken waar we menig avond tot in de late uurtjes hebben doorgebracht.
Trapjes….
Ik zal nooit meer denken dat een trapje iets is waar je enkel op en af kunt.
Maandagmorgen hebben we ons in de studio voor de basiscursus gemeld. We wisten dat het een lange dag vol theorie zou worden en we hadden ons daar op ingesteld. Van tien tot half zes heeft Patrick ons door alle theorie die we die week nodig hadden geloodsd, en zo af en toe gingen we naar buiten om een en ander te oefenen. Het is een basis cursus dus het is geen enkel probleem als je werkelijk nog niet weet wat er allemaal in je camera zit. Wel vond ik het persoonlijk heel prettig dat ik wist van ISO, sluitertijd en diafragma was, al gebruikte ik het nog niet helemaal naar behoren. Het belangrijkste van de dag? Maak trapjes… belichtingstrapjes… veel belichtingstrapjes… heeeeeel veel - nou ja je snapt het wel.
Ik zal nooit meer denken dat een trapje iets is waar je enkel op en af kunt.
Maandagmorgen hebben we ons in de studio voor de basiscursus gemeld. We wisten dat het een lange dag vol theorie zou worden en we hadden ons daar op ingesteld. Van tien tot half zes heeft Patrick ons door alle theorie die we die week nodig hadden geloodsd, en zo af en toe gingen we naar buiten om een en ander te oefenen. Het is een basis cursus dus het is geen enkel probleem als je werkelijk nog niet weet wat er allemaal in je camera zit. Wel vond ik het persoonlijk heel prettig dat ik wist van ISO, sluitertijd en diafragma was, al gebruikte ik het nog niet helemaal naar behoren. Het belangrijkste van de dag? Maak trapjes… belichtingstrapjes… veel belichtingstrapjes… heeeeeel veel - nou ja je snapt het wel.
Elke dag hadden we een andere focus en gingen we erop uit om zowel van de omgeving te genieten als wel om te leren hoe onze camera’s in elkaar zitten. Op dag twee zijn we naar de watervallen getogen waar we met sluitertijd hebben gewerkt. Prachtige foto’s met melkachtig water waren het gevolg en natuurlijk hebben we trapjes gemaakt. Later die dag zijn we naar een dorpje verderop getogen om daar foto’s te maken met moeilijk licht. Je kunt niet altijd werken met het licht dat je wilt, dus moet je aanpassingen maken en goed kijken. Kijken, kijken, kijken . . . en trapjes maken.
Dag drie. Inmiddels wist ik dat ik niet meer van de berg af wilde. De cursus was geweldig, de gezelligheid scoorde een 12/10 en ‘mijn’ Ieniemienie was zo lekker knus . . . ik wist het zeker, hier moest ik zijn. Helaas had ik de grootste fout gemaakt door maar één week op de berg te boeken en omdat ik een vlucht terug naar Dubai moest halen kon ik ook niet bijboeken. Jammer, jammer, maar ik had mijn les geleerd. De volgende keer, want die gaat er zeker komen, boek ik langer!
De cursusdag was deze dag gefocust op licht en portretten. Ik zag er de hele week een beetje tegenop want portretten had ik thuis veel geprobeerd en ik bakte er nooit wat van dus ik had weinig vertrouwen in een goed verloop van deze dag. Oh wat had ik dat mis… het was geweldig. Wat was dat leuk! In groepjes van twee zijn we aan de slag gegaan, de ene als model en de ander als fotograaf; hilariteit alom natuurlijk, want ervaring met modellen hadden we niet en het is best moeilijk om tegen iemand te zeggen wat ze moeten doen. Ja, ook bij de portretten maakt men talloze trapjes… honderdduizend trapjes…
De cursusdag was deze dag gefocust op licht en portretten. Ik zag er de hele week een beetje tegenop want portretten had ik thuis veel geprobeerd en ik bakte er nooit wat van dus ik had weinig vertrouwen in een goed verloop van deze dag. Oh wat had ik dat mis… het was geweldig. Wat was dat leuk! In groepjes van twee zijn we aan de slag gegaan, de ene als model en de ander als fotograaf; hilariteit alom natuurlijk, want ervaring met modellen hadden we niet en het is best moeilijk om tegen iemand te zeggen wat ze moeten doen. Ja, ook bij de portretten maakt men talloze trapjes… honderdduizend trapjes…
Inmiddels hadden we op de camping een gezellige groep gecreëerd die ’s avonds gezellig samen genoot van een hapje en een drankje. Vele avonden hebben we tot in de kleine uurtjes zitten kletsen, al dan niet met Babs en Patrick erbij. Deze gezelligheid kende geen tijd!
Gedurende de week had ik nogal wat pech met mijn materiaal, maar niet een keer is dat écht een probleem geweest want steeds was daar Patrick die me hielp. Een lens lenen hier, een beetje technische ondersteuning daar, niks was te gek. Was het niet voor de enorme professionaliteit van de grote meester, dan had ik waarschijnlijk al gauw de handdoek in de ring gegooid want met drie kapotte lenzen had de moed me in de schoenen in de kunnen zakken, maar gelukkig was er steeds een oplossing. Ook heeft Patrick me die week geleerd om te roeien met de riemen die je hebt. Landschapsfotografie kan bést met een 50mm lens, je moet alleen een beetje knutselen en creatief zijn, en dat vind ik stiekem best heel leuk. Dús, zit het even tegen, zoek naar alternatieven, maar laat je hoofd niet hangen!
Gedurende de week had ik nogal wat pech met mijn materiaal, maar niet een keer is dat écht een probleem geweest want steeds was daar Patrick die me hielp. Een lens lenen hier, een beetje technische ondersteuning daar, niks was te gek. Was het niet voor de enorme professionaliteit van de grote meester, dan had ik waarschijnlijk al gauw de handdoek in de ring gegooid want met drie kapotte lenzen had de moed me in de schoenen in de kunnen zakken, maar gelukkig was er steeds een oplossing. Ook heeft Patrick me die week geleerd om te roeien met de riemen die je hebt. Landschapsfotografie kan bést met een 50mm lens, je moet alleen een beetje knutselen en creatief zijn, en dat vind ik stiekem best heel leuk. Dús, zit het even tegen, zoek naar alternatieven, maar laat je hoofd niet hangen!
Trapjes zijn inmiddels een gewoonte . . .
Dag vier was weer zo’n mooie dag. We waren zeer vroeg uit de veren want we gingen de zonsopkomst fotograferen. We hoopten op mooie mist en nevel in het dal maar op onze tocht daar naartoe waren we een beetje ontmoedigd. Nevel? Mist? Nergens te bekennen. Toch reden we door en dat was maar goed ook want aangekomen bij het schattigste kerkje dat ik ooit heb gezien, was daar ineens de nevel. Hele slierten gleden door het dal en wij maakten dankbaar gebruik van het geweldig lichtspektakel dat zich voor ons afspeelde. ’s Middags waren we vrij want later die avond gingen we op pad naar Argentat voor de avondfotografie. Hier ging mijn materiaal weer naar de haaien, maar meester Patrick wist wel een trucje dus stond ik met mijn 50mm de kade te fotograferen. Wat een heerlijke avond was dit. Prachtig weer, gezelligheid en schitterende foto’s als kers op de taart.
Dag vier was weer zo’n mooie dag. We waren zeer vroeg uit de veren want we gingen de zonsopkomst fotograferen. We hoopten op mooie mist en nevel in het dal maar op onze tocht daar naartoe waren we een beetje ontmoedigd. Nevel? Mist? Nergens te bekennen. Toch reden we door en dat was maar goed ook want aangekomen bij het schattigste kerkje dat ik ooit heb gezien, was daar ineens de nevel. Hele slierten gleden door het dal en wij maakten dankbaar gebruik van het geweldig lichtspektakel dat zich voor ons afspeelde. ’s Middags waren we vrij want later die avond gingen we op pad naar Argentat voor de avondfotografie. Hier ging mijn materiaal weer naar de haaien, maar meester Patrick wist wel een trucje dus stond ik met mijn 50mm de kade te fotograferen. Wat een heerlijke avond was dit. Prachtig weer, gezelligheid en schitterende foto’s als kers op de taart.
Dag vier was weer zo’n mooie dag. We waren zeer vroeg uit de veren want we gingen de zonsopkomst fotograferen. We hoopten op mooie mist en nevel in het dal maar op onze tocht daar naartoe waren we een beetje ontmoedigd. Nevel? Mist? Nergens te bekennen. Toch reden we door en dat was maar goed ook want aangekomen bij het schattigste kerkje dat ik ooit heb gezien, was daar ineens de nevel. Hele slierten gleden door het dal en wij maakten dankbaar gebruik van het geweldig lichtspektakel dat zich voor ons afspeelde. ’s Middags waren we vrij want later die avond gingen we op pad naar Argentat voor de avondfotografie. Hier ging mijn materiaal weer naar de haaien, maar meester Patrick wist wel een trucje dus stond ik met mijn 50mm de kade te fotograferen. Wat een heerlijke avond was dit. Prachtig weer, gezelligheid en schitterende foto’s als kers op de taart.
En toen was daar ineens de laatste dag. A bitter sweet moment. We hadden zoveel geleerd dat het na vijf dagen ook wel even genoeg was. Ik wilde aan de slag met alles wat ik nu wist en wilde leren door te doen. Fotograferen is net autorijden, tijdens je lessen leer je de techniek, maar pas als je je rijbewijs hebt leer je écht rijden! We zetten nog even de puntjes op de i, gingen de tuin in voor mijn favoriete onderwerp, macrofotografie, en we maakten er nog een gezellige laatste dag van met elkaar. Ons kleine groepje van vier cursisten en de meester heeft het goed gehad. Met een lach en een traan, trots en frustratie en veel koffie en thee hebben we er een geweldige week van gemaakt. Ik heb in mijn leven nog nooit zoveel trapjes gemaakt maar het is het beste wat ik van de cursus meeneem. Altijd trapjes maken!
Wat dat zijn? Ik stel voor dat je dat lekker gaat meemaken op een van de cursussen in Pébru. Spijt zal je er zeker niet van krijgen; een mooie week met mooie mensen in een mooi gebied…. Ik ga weer!
Yvonne Postma
Juli 2019
Dubai VAE
En toen was daar ineens de laatste dag. A bitter sweet moment. We hadden zoveel geleerd dat het na vijf dagen ook wel even genoeg was. Ik wilde aan de slag met alles wat ik nu wist en wilde leren door te doen. Fotograferen is net autorijden, tijdens je lessen leer je de techniek, maar pas als je je rijbewijs hebt leer je écht rijden! We zetten nog even de puntjes op de i, gingen de tuin in voor mijn favoriete onderwerp, macrofotografie, en we maakten er nog een gezellige laatste dag van met elkaar. Ons kleine groepje van vier cursisten en de meester heeft het goed gehad. Met een lach en een traan, trots en frustratie en veel koffie en thee hebben we er een geweldige week van gemaakt. Ik heb in mijn leven nog nooit zoveel trapjes gemaakt maar het is het beste wat ik van de cursus meeneem. Altijd trapjes maken!
Wat dat zijn? Ik stel voor dat je dat lekker gaat meemaken op een van de cursussen in Pébru. Spijt zal je er zeker niet van krijgen; een mooie week met mooie mensen in een mooi gebied…. Ik ga weer!
Yvonne Postma
Juli 2019
Dubai VAE